Eerste dag ministries

Zo wat gaan de ervaringen toch snel. Vandaag konden we beetje uitslapen en daarna hebben we lekker verder kennis gemaakt met de mensen hier op de basis. Vanmiddag gingen we eerst nog even lunchen, tja wat moeten we daar over zeggen. De kosten voor de lunch thuis waren evenveel als dat we buitenshuis gingen eten. Dus dat hebben we dan ook buitenshuis gedaan.

En dan weet je niet waar ze je heen brengen, maar het was in het meest luxe winkelcentrum, en daar in een heerlijke lounge gegeten. Voor nog geen 2 euro hadden we een hele dikke maaltijd en drinken. Ergens wel vreemd omdat we daarna een slumb (sloppenwijk) in gingen. Maar dat bleek normaal te zijn.

Even een tussendoortje, leuke ervaring van gisteren, een van ons was naar de bagage gelopen om die op te halen toen de rest nog aan het wachten was bij de douane. Daar had een bagagedrager zich aangeboden om de tassen te vervoeren, dat is niets meer dan de koffers op zo een airport kar leggen en met je meelopen:) Maar op het einde wilde die toen toch wel wat geld, ja en hoeveel moet je dan geven. De een wilde bijna niets geven en een ander dacht, ach laat ik van het gezeur afzijn en geef hem 100.000 rupi's. Dat lijkt veel maar is omgerekend iets van 7 euro. Mannen in de buurt begonnen te lachen, achteraf wij ook:) toen we begrepen dat we die man een drie x dagelijks salaris hadden gegeven. Toen we evenlater allemaal in het blauwe shirtje, en Rick met gitaar op de rug stonden te wachten op de medewerkers dachten de mensen daar ook nog dat wij een bandje waren. :) vast het veel geld geven en de gitaar.

We gaan weer verder met het verhaal, in de sloppenwijk was het heel erg wennen, in het begin weet je niet wat je moet doen, maar eenmaal een beetje bemoedigd door onze vertalers gingen we proberen een gesprekje aan te gaan met de mensen daar. En tussendoor begonnen we armbandjes uit te delen, en ja dan komen de kinderen overal van daan. En staan er snel meer dan 30 kinderen in je buurt. En ook moeders die voor hun kinderen komen vragen. Het gaafste hiervan was dat we de bandjes persoonlijk omdeden en zo voor elk kind apart konden bidden en ze zegenen in de Naam van Jezus. Ook al verstonden ze hier niets van, er is Kracht in de Naam van Jezus. 

Verderop begonnen een paar van ons leuke engelse kinderliedjes te zingen, en ook balonnen uit te delen, en hadden we de volgende volksbijeenkomst:) Ook hier konden we weer zegenen. En brak ook ons hart als we zagen in welke gore omstandigheden mensen en ook jonge en hele jonge kinderen moeten leven. Sommige zien er echt heel ongezond uit.

Vanavond zijn we naar een plaats geweest waar mannelijke prostituees samenscholen en wachten op klanten. Daar gingen we in kleine groepjes in gesprek, en hadden we gelegenheid om met enkele te bidden. Het viel ons op hoe open ze vertelden over hun leven, een man vertelde hoe hij zich schaamde voor zijn werk, voor zijn familie (die dacht dat hij een hele goede baan had) en hoe gebroken hij was, daar hebben we samen met de tolk over Jezus mogen praten, (dit is al heel mooi omdat dat bij de meeste moslims niet kan) en het mooiste tijdens het gebed wat we voor hem mochten doen hebben we gevraagd of hij Jezus wilde uitnodigen en accepteren in zijn leven, dat deed hij!! en toen heeft hij zelf ook nog gebeden. 

HALLELUJAH!

Wow, nu gaan we slapen want ook hier is het al 2 uur in de nacht.

Gebedspunten:

Dank Hem dat we een opening vonden bij die man: Angus, en bid dat God zich gaat openbaren in zijn leven, en hij aansluiting houdt met de medewerkers hier. We hebben zijn nummer!

Dank God dat we voor zoveel kinderen konden bidden en ze zegenen, en bid dat God speciale mooie dingen in hun leven gaat doen.

Dank voor de enorme gezellige goede samenwerking met de medewerkers hier en de tolken

Bid voor eenheid in het team en dat God ALLE ruimte krijgt om volledig door ons heen te (blijven) werken.

Bid voor nog veel meer van deze mogelijkheden dat Jezus liefde nog veel meer bekend wordt!