Bandung

Salamat siang (goede middag)

Ik ben begonnen met een Indonesisch woordje omdat waar we nu momenteel zitten ons zoveel mogelijk zonder tolk moeten proberen te redden.
We zitten nu namelijk in Chimahi, Bandung. Dat is de tweede stad van Indonesie, met maar liefst 5 tot 8 miljoen inwoners, dus veel mensen om te bereiken.

Maar om nog even terug te komen op Jakarta daar hadden we nog een paar daagjes niet van beschreven. Dat was de dag dat we met Jochem en stefanie mee gingen, we gingen mee draien met hun project wat ze hebben in een dorpje in de bergen.
We mochten daar aan een 100 kinderen basis engels leren, dus het alfabet, jezelf voorstellen en tot 10 tellen. Dit was heel leuk en leerzaam.
Jochem is daar banen aan het creeren door visprojecten en kippenboederijtjes op te zetten. Terwijl Stefanie zich met het onderwijs bezig houd.
Voordat we naar Bandung gingen hebben we eerst lekker kunnen genieten van een vrije dag in Jakarta, we merkten wel dat iedereen daar aan toe was, we hebben heerlijk aan het strand gelegen en wat gesnorkeld en gewaterskied. Prachtig om te zien hoe God ook al die verschillende gekleurde visjes heeft gemaakt, ongelofelijk.

Maar zoals ik al zei in mn eerste zin we zijn nu echt aan het proberen om zelf contact te leggen in het Indonesisch, dit gaat vaak met handen en voeten maar het is heel leuk om te zien dat de mensen het heel erg waarderen dat we toch met ze proberen te praten. Onze contactpersoon, Arjan, had iedereen overigens gelijk een klik mee, stimuleerd ons ook erg daarin. Onze slaapplaats is ook bij de mensen thuis dus dat schept ook al een band.
En we hebben bij onze aankomst hier in Chimahi, s'avonds, al een heerlijke pot kunnen voetballen met een groep jongens, en ook nog gewonnen:)
We kunnen hier echt wat betekenen voor de kampung en er zijn al genoeg ideeen op tafel gekomen wat we allemaal kunnen doen behalve heel veel bidden voor open harten en voetballen.

Jullie gaan zekere weer van ons horen als we met die projecten aan de gang zijn en ik vraag jullie gebed ook ervoor dat God, onze grote creator, ons creativiteit geeft om nieuwe dingen voor de mensen te bedenken en te doen!

Gebedspunten:
- Dank God dat we veilig zijn aangekomen in Bandung en voor alle mogelijkheden die Hij hier weer geeft.
- Vraag maar of God de harten van de mensen wil bewerken, zo dat het zaad wat gezaaid word in vruchtbare grond zal vallen, al is het maar een glimlach of een kort praatje.
- Bid dat God ons geniale ideen gaat geven wat tot vooruitgang voor de kampung is en om meer openheid te krijgen bij de mensen.

ps: dank jullie wel voor de reacties, het is heel leuk om wat te horen van het thuisfront, super!

Mooie ervaring

Hey people,

Gisteren hebben we z mooie dingen meegemaakt. Of mooi, eerst waren we in een slumb(sloppenwijk). Dat was niet meer dan allemaal gare zeiltjes waarmee ze een tent suggereerden. Die stonden naast, en echt vlak naast een rails waar om de 4 minuten een trein langs komt. En als die trein langskomt, dan zit er iets van 30 - 50 cm tussen die trein en de 'tenten'.
Daar mochten we in 2 duo's bij mensen ' binnen' komen. En hebben we met mensen kunnen praten en weer kunnen zegenen. We mochten voor alle kinderen en moeders daar bidden. En ook voor genezing bidden bij 2 kinderen.

We waren geraakt door het verhaal dat een moeder haar kinderen niet naar school kon doen omdat ze het geld niet had om de verplichte schooluniform, schoenen en schooltas kon aanschaffen. En terwijl wij daar zaten haalde de oma daar zelfs 2 flesjes gezond water voor mij en de vertaler. Dit afslaan is nog erger dan (meer dan een weekinkomen) die op te drinken.
We konden armbandjes uitdelen, en ook ballonnen. Op het eind hebben we geld gegeven aan de vertaler zodat ze voor alle 5 haar kinderen kleding en tas etc gaat regelen.

Daarna gingen we naar de grootste moskee van heel Zuid Oost Azie. Hier konden we gewoon naar binnen en kregen een soort rondleiding. Ze dachten dat we nieuwsgierig waren, maar we hadden gewoon een heerlijke gebedswandeling door dat gebouw.
En hebben elk terrein waar we waren, elk gebedsplekje gezegend en gevraagd aan God of Hij dromen wilde geven aan al die mensen daar die daar zouden knielen, en ze Jezus zouden zien.

2 dingen waren heel mooi, toen we daar zou stonden kwam er veel licht door de ramen. En dat scheen precies bij elkaar in het midden van die zaal. AMEN want we weten dat Jezus het Licht is, dus Hij was daar ook, in het midden!

Die moskee is echt heel groot trouwens, op hele drukke dagen kunnen er 100.000 mensen in.

Het andere mooie verhaal was toen we de moskee weer bijna verlieten zag ik een man in een hoekje op de grond zitten. Hij was blind, had 1 blind oog, en zijn andere oog was er zelfs uit. Ik vroeg aan mijn vertaler of we met hem konden praten. Dat kon dus gingen we bij hem zitten. En vroegen hoe het met hem was en wat dingen over zijn leven. Tussendoor merkte ik iets heel vreemds op, dat alle moslims die daar liepen mij en de vertaler heel erg raar aankeken. Dit hadden ze nog nooit gezien. Dus ik vroeg die blinde man of het vaker voorkwam dat er iemand met hem praatte. Toen zei hij dat het echt nog nooit was gebeurd in al die tijd dat hij daar zat en hij kwam er al jaren, dat er iemand met hem gepraat had. Ongelovelijk. Maar wat een bemoeding dat Jezus ons stuurde naar die man toe. Ik wilde graag bidden voor hem, maar dat kon daar niet zomaar dus gewoon zijn hand beetgepakt en in het Nederlands lekker voor hem gaan bidden, voor genezing en zijn leven etc.

Daarna praatte ik nog met hem en voelde dat ik moest zeggen dat hij waardevol was. Dat deed ik, en toen vroeg hij, waarom zeg je dat. Ook dit had hij nog nooit gehoord. Dus ik legde hem uit, hij wist inmiddels dat wij Christen waren, dat mijn God dat tegen ons allemaal zegt en wij allemaal waardevol zijn. De naam Jezus mocht ik daar niet uitspreken helaas.
Aan het einde vertelde ik hem nogmaals dat hij waardevol was. En vroeg hem of ik voor mocht bidden tot mijn God. En dat wilde hij ook graag. Dus zijn we buiten met het team nog voor die man gaan bidden. We hebben geen genezing gezien, maar geloven dat die man nu wel kan zien. Misschien omdat God op die manier de eer zou krijgen en wij niet met trots een genezingsverhaal zouden hebben.
Maar een ding weten we wel zeker, dat die man daar Jezus heeft gezien, (ook al is de man blind) maar hij heeft daar door ons(we zijn met Jezus bekleed) heen hem gezien, gevoeld.
En daarnaast hebben al die moslims ook iets van Jezus liefde gezien, ze begrepen het misschien nog wel niet, maar er is iets wakker gemaakt.

Zeker omdat hij nog nooit had meegemaakt. Ook gebeurde het nog dat er een man langs liep, en die zei tegen mij, dat ik niet met hem moest praten maar gewoon geld moest geven en weg moest gaan. Toen zei de blinde man tegen mij, dat dit veel waardevoller was voor hem als geld. Amen!

We blijven jullie op de hoogte houden.

Liefs en Zegen,

bid voor de gezinnen en zeker de blinde(of genezen) man, dat hij een getuige zou zijn daar in de moskee!

God is goed!

Het is alweer een paar dagen geleden dat we wat van ons hebben laten horen, en omdat er we nu een dagdeel voor ons team hebben ook een mooie gelegenheid om de blog te updaten.

We hebben heel veel gedaan in die tussentijd, van sloppenwijken tot kerken bezoekjes en van spreken in tiener diensten tot het voedselprogramma onder de straatkinderen. Heel varierend dus.

De tweede sloppenwijk die we bezochten was er eentje op een chineesebegraafplaats, dan hebben wij het in Nederland wel eens over grafschentenis, wat overigens heel erg is hoor, maar hier staan hele dorpen op de grafstenen gebouwd. We hadden daar de mogelijkheid om voor een blinde vrouw te bidden die moslim was en nog een andere moslim vrouw, vervolgens hebben we een clowning programma gedaan en toen we aan het einde balonnen en armbandjes uitdeelden konden we stiekem al die kinderen zegenen.
S'avonds gingen we bij straatkinderen voedsel uidelen dat we s'middags hadden voorbereid, die was ook heel speciaal en ook voor die kinderen, vooral toen die bule's(buitenlanders) mee gingen helpen geld te verdienen bij de auto's door gekke dansjes te doen.
Tussen alle drukte van de ministies door, proberen we ook nog tijd te houden om ons te verdiepen in Gods woord, we hebben het boek daniel uitgekozen om te bestuderen. Dit zijn hele mooie tijden, waar we steeds weer wat leren over de almacht van God en de getrouwheid van Daniel.
De dag daarop hadden we wederom een bezoek aan een sloppenwijk, maar nu weer een andere. Waar we ons betrapeten op steeds meer vrijmoedigheid en steeds makkelijker een gesprek aan te knopen dus. Zo kwamen wij(Frank en Hein) in gesprek met een schooljufouw die al haar tijd besteed om de kinderen engels en andere vakken te leren zodat ze een beter leven kunnen krijgen. We hebben heerlijk voor haar en de school kunnen bidden, en wat spulletjes achter kunnen laten. Michael en Rick hebben ook een heerlijk gesprek gehad, voor een moslim vrouw kunnen bidden en nog een zondagsschooltje gedaan, voor 20 kinderen.
S'avonds mochten we in een jeugddienst getuigen en spreken, dit was weer een hele stap in vrijmoedigheid omdat het natuurlijk n het engels moet. Maar het ging super(danzij onze Goeie God uiteraard) na de dienst lekker eerst wat gegeten en toen mochten we nog voor een meisje bidden dat ook echt een lichtje mag zijn in haar klas vol van duisternis.
Toen de volgende dag aanbrak stonden we voor een luxe keuze, namelijk naar welke kerk we zouden gaan, we besloten met onze gastheer Jochem mee te gaan. Die kerk vierde het 20 jarig bestaan dus was echt een feest dienst met als afsluiting een genezingsdienst, we hebben daar grote wonderen en tekenen gezien, mensen die blind waren zagen weer en doven gingen weer horen. Alle eer en glorie aan onze goeie God!
Na een lange dienst van een krappe 4 uur hadden we allemaal trek dus na eerst wat gegeten te hebben konden we onze sloffen aantrekken om de locals eens een potje voetbal te leren. Dit bleek toch anders, ze speelden op het scherpst van de snede om de bule's te verslaan. Dit resulteerde voor Jochem, Hein en Micael in verlies en voor Frank en Rick in een overtuigende winst. S'avonds hebben we een heerlijke teamtijd gehad waar we stukken meer naar elkaar toe zijn gegroeid(door gebed, dus wederom door onze goeie God)we zijn weer de bijbel ingeduikt en veel over Daniel mogen leren.
Nu hebben we heerlijk tijd voor ons team en de kans om een beetje uit te slapen, vanmiddag gaan we naar de grootste moskee van Azie om tegen te bidden en te worshippen en s'avonds gaan we transsexuele mensen opzoeken. Dus weer veel gebed nodig voor openingen om het heerlijke en bevrijdende evangelie van onze goeie God te verkondigen!

Groetjes en manny blessings van het hele team...

gebedspunten:
- Dat we dus veel openingen mogen hebben om het evangelie te verkondigen.
- Dank God dat we al zoveel hebben mogen doen voor de uitbreiding van Zijn koninkrijk hier op aarde.
- bid ook voor dat meisje Ester
- dank God voor de goede jeugddienst (vooral dat het engels zo goed ging)
- bid ook voor de eenheid in de groep en dat we nog veel mogen leren van God, Zijn leiding mogen ervaren en onze roeping mogen verstaan voor ons verdere leven.

Eerste dag ministries

Zo wat gaan de ervaringen toch snel. Vandaag konden we beetje uitslapen en daarna hebben we lekker verder kennis gemaakt met de mensen hier op de basis. Vanmiddag gingen we eerst nog even lunchen, tja wat moeten we daar over zeggen. De kosten voor de lunch thuis waren evenveel als dat we buitenshuis gingen eten. Dus dat hebben we dan ook buitenshuis gedaan.

En dan weet je niet waar ze je heen brengen, maar het was in het meest luxe winkelcentrum, en daar in een heerlijke lounge gegeten. Voor nog geen 2 euro hadden we een hele dikke maaltijd en drinken. Ergens wel vreemd omdat we daarna een slumb (sloppenwijk) in gingen. Maar dat bleek normaal te zijn.

Even een tussendoortje, leuke ervaring van gisteren, een van ons was naar de bagage gelopen om die op te halen toen de rest nog aan het wachten was bij de douane. Daar had een bagagedrager zich aangeboden om de tassen te vervoeren, dat is niets meer dan de koffers op zo een airport kar leggen en met je meelopen:) Maar op het einde wilde die toen toch wel wat geld, ja en hoeveel moet je dan geven. De een wilde bijna niets geven en een ander dacht, ach laat ik van het gezeur afzijn en geef hem 100.000 rupi's. Dat lijkt veel maar is omgerekend iets van 7 euro. Mannen in de buurt begonnen te lachen, achteraf wij ook:) toen we begrepen dat we die man een drie x dagelijks salaris hadden gegeven. Toen we evenlater allemaal in het blauwe shirtje, en Rick met gitaar op de rug stonden te wachten op de medewerkers dachten de mensen daar ook nog dat wij een bandje waren. :) vast het veel geld geven en de gitaar.

We gaan weer verder met het verhaal, in de sloppenwijk was het heel erg wennen, in het begin weet je niet wat je moet doen, maar eenmaal een beetje bemoedigd door onze vertalers gingen we proberen een gesprekje aan te gaan met de mensen daar. En tussendoor begonnen we armbandjes uit te delen, en ja dan komen de kinderen overal van daan. En staan er snel meer dan 30 kinderen in je buurt. En ook moeders die voor hun kinderen komen vragen. Het gaafste hiervan was dat we de bandjes persoonlijk omdeden en zo voor elk kind apart konden bidden en ze zegenen in de Naam van Jezus. Ook al verstonden ze hier niets van, er is Kracht in de Naam van Jezus. 

Verderop begonnen een paar van ons leuke engelse kinderliedjes te zingen, en ook balonnen uit te delen, en hadden we de volgende volksbijeenkomst:) Ook hier konden we weer zegenen. En brak ook ons hart als we zagen in welke gore omstandigheden mensen en ook jonge en hele jonge kinderen moeten leven. Sommige zien er echt heel ongezond uit.

Vanavond zijn we naar een plaats geweest waar mannelijke prostituees samenscholen en wachten op klanten. Daar gingen we in kleine groepjes in gesprek, en hadden we gelegenheid om met enkele te bidden. Het viel ons op hoe open ze vertelden over hun leven, een man vertelde hoe hij zich schaamde voor zijn werk, voor zijn familie (die dacht dat hij een hele goede baan had) en hoe gebroken hij was, daar hebben we samen met de tolk over Jezus mogen praten, (dit is al heel mooi omdat dat bij de meeste moslims niet kan) en het mooiste tijdens het gebed wat we voor hem mochten doen hebben we gevraagd of hij Jezus wilde uitnodigen en accepteren in zijn leven, dat deed hij!! en toen heeft hij zelf ook nog gebeden. 

HALLELUJAH!

Wow, nu gaan we slapen want ook hier is het al 2 uur in de nacht.

Gebedspunten:

Dank Hem dat we een opening vonden bij die man: Angus, en bid dat God zich gaat openbaren in zijn leven, en hij aansluiting houdt met de medewerkers hier. We hebben zijn nummer!

Dank God dat we voor zoveel kinderen konden bidden en ze zegenen, en bid dat God speciale mooie dingen in hun leven gaat doen.

Dank voor de enorme gezellige goede samenwerking met de medewerkers hier en de tolken

Bid voor eenheid in het team en dat God ALLE ruimte krijgt om volledig door ons heen te (blijven) werken.

Bid voor nog veel meer van deze mogelijkheden dat Jezus liefde nog veel meer bekend wordt!

Aankomst Jakarta

Ey biddend thuisfront,

Na een goede vlucht in een KLM vliegtuig, jaja dat is allemaal goed verzorgd kwamen we via een tussenstop in Kuala Lumpur, aan in Jakarta. Allemaal vonden we dat de reis best snel gegaan was, hoewel weinig echt hebben kunnen slapen in het vliegtuig.

Eerst kennisgemaakt met het hangtoilet, (gat in de grond, die indonesische mensen moeten wel lenig zijn), en daarna door naar het visum. Daar liep het toch iets anders dan verwacht, wij dachten even een visum te kopen en door de douane te lopen. Maar helaas, daar waren de vrienden van de imigratie dienst het niet mee eens.

We moesten een paspoort hebben dat minimaal 6 maanden lang geldig was, en nu was er een van ons waarbij die net 6 dagen eerder afliep. Dus moest hij meekomen en beetje achteraf in een hokje. Ze gingen even overleggen met hun baas, dit duurde wel iets van 45 min. Eerst kwam hij terug met de mededeling dat hij teruggestuurd werd met het vliegtuig. Wij waren inmiddels met de andere 3 volop aan het bidden en aanbidden van de Heer. Waarin Psalm 91 en 23 door onze hoofden ging. Dit spraken wij ook uit, De Here is onze Herder, en het ontbreekt ons aan niets.... en Dat ons niets zal overkomen als wij vertrouwen op onze Here God.

Eerst deden ze nog een voorstel om het onder de tafel af te handelen, met een bedragje onder de tafel konden we het wel regelen. Hij mocht even de kamer uit om door te geven aan ons dat hij terugmoest, toen gaf hij dat aan, maar ook dat hij het niet op een oneerlijke manier wilde doen. Wij zijn servants van de Heer en hoeven dan ook niet via onjuiste manieren onze toegang te verkrijgen.

Wij gingen verder met bidden en vooral ook dat de Heer op een eerlijke manier een toegang tot het land zou verlenen. En na een belletje met de ambassade en met contact persoon in Jakarta, (die kende een hoog iemand bij de politie) was het opeens zo maar geregeld. En konden we door de douane. Waar alle koffers inmiddels waren. (ook gebedsverhoring, dat onze bagage goed zou aankomen)

We werden opgehaald door  medewerkers van de basis, en na het verkeer in Jakarta te hebben ervaren, kwamen we ongeschonden aan op de basis (schitterende basis, met zwembad :P).

Daar hebben we lekker gegeten en bespreking gehad over wat we allemaal gaan doen, (we gaan veel soorten ministries doen, langs sloppenwijken, straatkinderen, prostitutie, jeugdgroep, vrouwengroep) en konden we lekker gaan uitrusten in het zwembad.

Vandaag gaan we gelijk langs de eerste sloppenwijken en vanavond gaan we langs een buurt waar veel mannen zich prostitueren. We hopen echt dat we vol liefde van Jezus zijn, en dat we een bemoediging kunnen zijn voor alle mensen die we mogen ontmoeten vandaag en verder deze reis.

Heel veel liefs van ons, en we danken jullie dat jullie meeleven en ook meebidden.

Hier nog wat dank- en gebedspunten:

- Dank onze getrouwe God dat we een goeie reis mochten hebben en voor de opening in het vliegtuig om het evangelie te delen, bid ook voor die man dat hij Jezus leert kennen, zijn naam is meneer van Keulen.

- Dank God voor de mensen die ons zo gastvrij opvangen hier in Jakarta en hun huis ter beschikking stellen voor ons team.

- Dank God voor de mogelijkheden die we hebben om Zijn grootheid bekent te maken aan a deze mensen.

- Bid voor open harten bij de mensen die we zullen ontmoeten, en dat we datgene zeggen wat Gods geest wil en niet wat we zelf willen.

- Bid voor bescherming tegen mensen die kinderen van de Allerhoogste God iets aan willen doen, zowel geestelijk als fysiek.

Dank jullie voor jullie volharding in het gebed!

Voorbereidingsconferentie GO - Fest begonnen

Leuk dat je op de hoogte wil blijven van onze reis naar Indonesie.

Vandaag is de voorbereidingsconferentie begonnen. Vanochtend nog wel beetje vreemd wakker geworden toen we hoorden dat er in Jakarta een dubbele aanslag is gepleegd.

Maar we gaan met de Heer, dat bied ons bescherming.

Als we meer weten dan geven we dat zo snel mogelijk door. Het lijkt ons in ieder geval gaaf als jullie voor ons willen bidden. Hier zullen wij wat gebedspunten geven en die houden we hier ook up to date.

Gebedspunten:
- Vandaag zullen we elkaar voor het eerst compleet zien met zijn vieren, bid dat we een echte eenheid mogen worden in de Heer.
- Bid voor het land Indonesie, de stad Jakarta, de slachtoffers van de aanslagen en iedereen die er mee te maken heeft.
- Zegen het land ook dat de plekken waar we heen zullen gaan vruchtbaar zullen zijn.
- Bid vooral ook dat we een hele close relatie met God mogen hebben, en nu / tijdens / na de reis een doorgeef luik van de Heer mogen zijn. We willen zijn woord doorgeven, en zijn liefde.

Dank voor de enorme goed samenwerken tussen Hein en Rick.

Zegen voor jullie allen, Be Blessed

Welkom op de blog van Indonesie

Welkom allemaal op de blog van Indonesie!

Via deze blog zullen wij, Rick, Hein, Frank en Michael, u op de hoogte houden van onze verrichtingen in Indonesie.

We beginnen aankomende vrijdag(17 july) met de Go fest op Heidebeek, vervolgens zullen we op 21 july vertrekken naar schiphol om vanaf daar onze reis richting het verre oosten te maken.

We zullen de eerste week in Jakarta verblijven, daar gaan we met allerlei soorten bedieningen meedraaien. Van spreken in gemeenten tot aan kinderwerk in de sloppenwijken.

Kortom veel uitstappen in vrijmoedigheid en genoeg gelegenheid om de liefde van Jezus te laten schijnen door ons doen en laten.

We vragen jullie ook om ons in jullie gebeden te gedenken! Hebben we zo nodig!

De tweede week zullen we door reizen naar Bandung, dat is een wat kleinere stad, met 'maar' 2.5 miljoen mensen.

Daar zullen we verblijven in een kampung( een kleine gemeenschap) we gaan daar zowel praktisch werk, gebedswandelingen als kinderwerk doen, veel variaties dus.

De jongens op de foto zijn de leiders, de bovenste is Rick, hij is de hoofdleider. In zijn dagelijkse leven sportleraar, staat in vuur en vlam voor Jezus en houd ervan om jeugd te coachen in hun geloof.

Dit is niet de eerste reis die hij leid, is ook al eens naar Brazilie geweest met een organisatie die sport en evangelisen combineert.

Op de foto hiernaast zie je de coleider, Hein.

Het is voor hem de eerste keer dat hij een team gaat leiden, heel spannend dus.

Maar een hele mooie combinatie met een ervaren leider naast hem. En gelukkig hoeven ze het niet alleen te doen want God is de grootste leider van dit gezelschap.

Ik zou jullie nogmaals willen vragen om te blijven bidden voor onze reis, zonder gebed zijn we stukken slapper.

En plaats gerust een berichtje op onze blog, het is altijd leuk om iets van het thuisfront te horen.

Gods zegen..

Welkom op de blog van Indonesie